วันจันทร์ที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2554

ซายากะ สาวน้อยนักสืบ




อาคากะวา, จิโร. ซายากะ สาวน้อยนักสืบ. แปลโดย วิภา งามฉันทกร. กรุงเทพฯ : บลิส พับลิชชิ่ง, 2548-2554. 13 เล่ม.
         ติดตามอ่านตั้งแต่เล่มแรกจนถึงเล่มที่ 13 ตอนแรกที่หยิบมาอ่านก็นึกว่าเป็นเรื่องนักสืบทั่ว ๆ ไป เพราะเคยอ่านเรื่องของอาคากะวา จิโรมาแล้วในเรื่องมิเกะเนะโกะ โฮล์มส์ ซึ่งไม่ค่อยประทับใจ แต่เมื่ออ่านจบเล่มแรก ความรู้สึกเปลี่ยนไป ชอบมากเกี่ยวกับเนื้อเรื่องที่ให้ตัวเอกของเรื่องเป็นเด็กนักเรียนมัธยมต้นชื่อ ซายากะ และไม่ได้คิดจะเป็นนักสืบ แต่เหตุการณ์มันพาไปให้ต้องไปพัวพัน ซึ่งในเล่มที่หนึ่งเพื่อนของซายากะถูกฆ่าตายในโรงเรียน แม้ว่าจะเป็นนักเรียนที่โดดเรียนบ่อย แต่ก็ไม่ใช่เด็กเกเร ไป ๆ มา ๆ พบว่าคนที่ฆ่าเพื่อนคือพ่อของเพื่อนเองที่รักลูกสาวของตนเองมาก จนทำเรื่องน่าบัดสี และเมื่อคิดว่าลูกสาวจะไปมีคนอื่น ก็ไม่ยอมจนนำไปสู่การฆ่าลูกของตน ด้วยเรื่องที่ทันสมัย และมีเรื่องขำขันแทรกเป็นระยะ ทำให้ต้องหยิบเล่มที่ 2 และต่อ ๆ ไปมาอ่าน
         นอกจากนี้หนังสือชุด ซายากะ แต่ละเล่มตัวละครจะโตขึ้นหนึ่งปี ตัวละครหลัก ๆ ของเรื่องมีพัฒนาการ อย่างครูประจำชั้นของซายากะ และสารวัตรที่มาสืบสวนในคดีแรก มีความชอบพอกัน เล่มต่อ ๆ ไป ก็พัฒนาสู่การเป็นคนรัก จนในที่สุดก็แต่งงานมีลูกสาวน่ารัก ส่วนตัวซายากะเองก็มีเพื่อนชาย ซึ่งแต่ละตอนก็มีลักษณะที่แม่เพื่อนชายไม่ชอบ คอยกีดกัน หาผู้หญิงอื่นมาแย่ง จนทำให้ห่างเหินกัน และมีผู้ชายคนอื่นมาเป็นแฟนแทน ผู้อ่านจะรู้สึกผูกพัน และลุ้นไปในแต่ละปี นอกเหนือจากเรื่องลึกลับที่ซายากะต้องไปพัวพัน ทำให้ต้องตื่นเต้นอยู่เรื่อย ๆ
          อ่านซายากะเล่มที่ 14 เมื่อเดือนพฤศจิกายน 2555 เป็นเล่มล่าสุดของชุดนี้ และได้ทราบข่าวว่า บริษัท บลิส พับลิชชิ่ง ได้ปิดบริษัทไปแล้ว ทำให้การอ่านเรื่องแปลจากประเทศญึ่ปุ่นในหลาย ๆ เรื่องที่กำลัง ติดตามเป็นอันต้องจบด้วย รออนาคตว่าจะมีสำนักพิมพ์อื่น ๆ ที่จะพิมพ์หนังสือแนวญึ่ปุ่นออกมาหรือไม่ ส่วนเรื่องซายากะ ตอนนี้ ไม่ค่อยสนุก เนื้อเรื่องไม่ค่อยหนักแน่น เป็นเหมือนบันทึกชีวิตของซายากะกับผู้คนที่มาเกี่ยวข้องมากกว่า บางเหตุการณ์เช่น ลูกศิษย์ของอาจารย์คินุโกะ ซึ่งเคยเป็นอาจารย์ประจำชั้นของซายากะ มาฆ่าตัวตายที่ห้องเรียน ทำให้อาจารย์คินุโกะถูกใส่ความว่าเป็นคนล่อลวงให้ลูกศิษย์มีปัญหา จนถูกบีบให้ลาออก ในเรื่องก็ไม่ได้ให้เหตุผลว่าลูกศิษย์คนนั้นมีปัญหาอะไร นอกจากนี้ในเรื่องยังมีตัวละครมากเกินไป ทำให้ได้บทไปคนละเล็กละน้อย และหลายเหตุการ์ณก็ค้างเติ่งไม่มีบทสรุป ซึ่งในเล่มก่อน ๆ ทุกเหตุการณ์จะสรุปให้ผู้อ่านเข้าใจ  ทำให้รู้สึกว่าในเรื่องที่ต้างเติ่งนั้นจะไปอยู่เล่มต่อไป
เล่ม 16 ชื่อตอนว่า ไวโอลินสีรุ้ง
(ซึ่งไม่รู้ว่าจะได้อ่านเมื่อไร)
ต่อเนื่องมาจากวรรคก่อน หนังสือชุดนี้มีสำนักพิมพ์ I'm Book นำมาจัดพิมพ์ใหม่ ดีใจมาก เป็นความคุุ้นเคยเหมือนได้เจอเพื่อนสนิทที่หายไปนาน ตัวละครที่รู้จักมีความเปลี่ยนแปลง โดยเฉพาะซายากะที่มีความเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น และมีหน้าที่การงานที่ก้าวหน้า เป็นความรู้สึกที่ดีมาก ๆ เลย ขอบคุณนักแปลที่พยายามหาสำนักพิมพ์เพื่อจัดพิมพ์หนังสือที่ J Book เคยพิมพ์และมีแฟนนักอ่านยังติดตามอยู่ เรียกว่าไม่ทิ้งแฟนคลับอย่างแน่นอน ไม่เหมือนนายทุนที่ตั้งสำนักพิมพ์ยักษ์ใหญ่ แต่เมื่อไม่กำไรก็ล้มเลิกกิจการไม่สนใจนักอ่านที่กำลังติดตาม

เล่ม 17 ชื่อตอนว่า ทางเดินสีอัสดง
เล่ม 18 ชื่อตอนว่าแก้วกากาแฟสีไข่มุก

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น