หนังสือเรื่องนี้ใช้วิธีการเล่าเรื่องผ่านตัวเอกของเรื่องที่ชื่อชายหนุ่มชื่อมิโนะอุระ
คินโนะซุเกะ ชายผู้มีผมขาวโพลนทั้งหัวทั้ง
ๆ ที่ยังหนุ่มแน่น ที่ได้พบเจอเหตุฆาตกรรมโดยเริ่มจากหญิงสาวคนรักถูกฆาตกรรมในห้องปิดตาย
และเมื่อไปติดต่อรุ่นพี่ที่เป็นนักสืบมือสมัครเล่นให้มาช่วยสืบคดี
รุ่นพี่คนนั้นก็ถูกฆ่าตายกลางชายหาดท่ามกลางผู้คนมากมาย
แต่กลับไม่มีใครเห็นตัวฆาตกร ความสูญเสียทั้งคนรักและเพื่อนทำให้มิโนะอุระพยายามประติดประต่อเรื่อง
แล้วรู้สึกว่าผู้ต้องสงสัยมีคนเดียวคือ โมะโระโตะ มิชิโอะ ชายที่ตกหลุมรักตนเองอยู่
แต่เมื่อไปหาโมะโระโตะ กลับพบว่าเรื่องราวมีความซับซ้อนกว่าที่เขาคิด
ภาพผู้เขียน -เอะโดะงะวะ รัมโปะ |
โมะโระโตะได้บอกเรื่องการฆาตกรรมทั้งหมดว่าอาจเป็นฝีมือของพ่อผู้พิการของเขาเอง
ทำให้มิโนะอุระต้องร่วมทีมสืบหาความจริงกับโมะโระโตะ และเดินทางไปสู่เกาะลึกลับที่บิดาของเขาอาศัยอยู่
และเมื่อไปถึงเกาะต้องพบความจริงอันน่ากลัวว่า เหตุฆาตกรรมทั้งหมดเกิดมาจากลายแทงสมบัติในเกาะนั้นนั่นเอง
เป็นนิยายสืบสวนที่อ่านสนุก แม้เหตุฆาตกรรมจะไม่ได้ซับซ้อนอะไรมาก
ถ้าเทียบกับหนังสือชุดคินดะอิจิ (คินดะอิจิ โคะสุเกะ)
ที่มีเรื่องราวซับซ้อนซ่อนเงื่อนมากกว่า แต่เนื่อหาโดยรวมจะมุ่งที่การเล่าเรื่องที่เป็นอารมณ์และจิตใจ
นอกจากนี้ยังมีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชาย ซึ่งผู้เขียนเขียนได้ดี ด้วยภาษาที่สวยงาม
ซึ่งนิยายเรื่องนี้เขียนก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2 ประเด็นชายรักชายยังไม่ได้รับการยอมรับจากคนในสังคมยุคนั้น
ก็จัดว่าผู้เขียนมีความกล้าหาญในการนำเสนอเรื่องแบบนี้
“ก่อนที่มิชิโอะจะสิ้นใจ
เขาไม่เรียกทั้งชื่อพ่อและชื่อแม่ ได้แต่กอดจดหมายของคุณไว้แน่น และเรียกชื่อคุณคนเดียวจนวาระสุดท้าย”