โยโคมิโซะ, เซชิ. คินดะอิจิยอดนักสืบ. ตอนที่ 15. สัตว์ป่าแสนสวย. แปลโดย รัตน์จิต ทองเปรม. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ : JBook, 2553. 150 บาท.
ตอนนี้มีเรื่องสั้น ๆ อยู่ 3 เรื่อง
เรื่องที่ 1 สัตว์ป่าแสนสวย เป็นคดีที่คินดะอิจิต้องสืบว่าใครฆ่าสาวสวยที่เป็นเจ้าของคฤหาสน์ ในวันที่ปิดคฤหาสน์จัดงานสังสรรค์เพื่อให้สมาชิกชายหญิงได้สำเริงสำราญแลกคู่นอน โดยศพถูกพบในสภาพกึ่งเปลือย ด้วยการถูกรัดคอ และยังถูกจ้วงแทงหัวใจ คนร้ายหายไปอย่างไร้ร่องรอยทั้ง ๆ ที่คินดะอิจิเฝ้าอยู่ทางเข้า เรื่องค่อนข้างซับซ้อน แต่ก็สืบได้รวดเร็ว ซึ่งผลคือคนร้ายเป็นนักธุรกิจที่มีส่วนในการจัดงานปาร์ตี้ของสาวสวย แต่มีอาชีพเบื้องหลังขายยาเสพติด ที่ต้องฆ่าสาวคนนั้นเพราะสาวรู้ระแคะระคายว่ามียาเสพติดในงานปาร์ตี้ จึงจ้างทั้งนักสืบและตำรวจมาสืบ
เรื่องที่ 2 แมวในความมืด ซึ่งเป็นคดีแรกในโตเกียวช่วงหลังสงครามที่คินดะอิจิได้มาสืบ และรู้จักกับสารวัตรโทโดโรกิ ซึ่งจะเป็นตัวละครที่จะออกมาอีกหลายตอน เรื่องนี้เกี่ยวกับคนร้าย 2 คนปล้นธนาคารได้เงินไปเจ็ดแสนเยน แต่แล้วคนร้ายกลับถูกฆ่าไป 1 คน ส่วนอีกคนถูกยิงบาดเจ็บสาหัสที่คลับร้างแห่งหนึ่ง ส่วนเงินที่ปล้นได้หายไป จนอีกหลายเดือน เมื่อคนร้ายที่บาดเจ็บหายดี แต่กลับจำอะไรไม่ได้ กลับมาที่คลับร้างที่ตอนนี้ได้ถูกปรับปรุงใหม่ แต่แล้วคนร้ายนี้ก็ถูกฆ่าตายทันที และมาดามในคลับก็ถูกวางยาพิษตายไปอีกคน คินดะอิจิที่มาสืบคดีนี้เพราะถูกกรรมการผู้จัดการธนาคารที่ถูกปล้นจ้างมา ซึ่งในที่สุดผลที่ออกมาคือคนร้ายที่ปล้นธนาคารมี 3 คน ซึ่งคนที่ 3 เป็นผู้หญิงซึ่งใส่ตาปลอมข้างหนึ่งเมื่อมองในที่มืดจะเหมือนตาแมว และผู้หญิงคนนี้คือมาดามที่ถูกยาพิษนั่นเองซึ่งวางยาพิษจะฆ่าเจ้าของคลับ แต่เจ้าของคลับไม่ไว้ใจจึงสับเปลี่ยนแก้ว ยาพิษจึงย้อนกลับมาหาตัวเอง
เรื่องที่ 3 เจ้าสาวผู้หลับไหล เป็นคดีที่เกี่ยวกับคนร้ายที่มีจิตวิปริต เก็บศพไว้จนเน่าเหม็นซ้ำยังทำมิดีมิร้ายกับศพ แต่เมื่อคนร้ายออกมาจากคุก กลับมีเหตุการณ์ทำนองเดียวกันนี้เกิดขึ้นอีก ทำให้ผู้อ่านคิดว่าคนร้ายกลับมาทำเรื่องร้ายนี้อีก แต่ตำรวจไม่สามารถหาคนร้ายพบ เมื่อคินดะอิจิสืบพบสรุปว่า มาดามเจ้าของคลับที่มีคนในคลับตายและถูกนำศพออกไป หรือมีคนในคลับถูกฆ่าเป็นตัวการใหญ่ วางแผนฆ่าคนร้ายโรคจิตคนแรกเพื่อเอาเงิน และวาง
แผนทำให้คิดว่าคนร้ายคนแรกกลับมาก่อคดีเป็นเรื่องฆาตกรรมที่อ่านได้สนุก แม้ว่าเป็นนิยายที่เกิดหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ซึ่งสภาพสังคมญี่ปุ่นยังสับสนวุ่นวาย ข้าพเจ้าได้อ่านมาแล้ว 15 ตอน และทุกครั้งที่อ่านจบก็รู้สึกชอบ เพียงแต่ตอนนี้เป็นเรื่องขนาดสั้น ไม่ค่อยมีรายละเอียดมากนัก
ภาพนักเขียนโยโคมิโซะ เซชิ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น